درشت‌دانه
دیروز رشت بودم. چهارراه گلسار
دو راننده ماشین‌هایشان را به‌هم کوبانیده‌بودند و کف خیابان خیس، بیان رکیک می‌انداختند:
- مرتیکه‌ی گُه‌به‌ریش! حواست کجاست؟
- سگ‌پدر! خلاف آمدی، حالام دو قورت‌و‌نیمت بالاست!
-با منی گوز‌به‌ریش عن‌ترکیب!
-چُس‌پُس نزن الاغ کس‌مشنگ!.
دست از یقه‌ی هم برنمی‌داشتند. هوا سرد سرد بود و از ابرهای سیاه آسمان نیز، درشت‌دانه می‌بارید.
رشت- داوود خانی خلیفه‌محله (27 بهمن 1397 خورشیدی)
درباره این سایت